آخرین یکشنبه ماه سپتامبر، هر ساله “روز جهانی قلب” نام دارد. در حقیقت تفاوتی ندارد که من و شما شاعرانه مسلک، قلب را مرکز احساسات بدانیم و یا به آن به چشم یک تلمبه گوشتی نگاه کنیم. چرا که در نگاه مشترک همه ما، زندگی در این اسم نهفته است. به شعارهای گوناگون روز جهانی قلب در سالهای اخیر نگاهی می اندازم. شعارهایی چون” آیا عوامل خطر بیماری های قلبی خود را می شناسید؟” ، “چقدر قلب خود را سالم و جوان نگه داشته اید و یا 2 سال متوالی:” سلامت قلب در محیط کار”. به نظر می رسد چنین جملاتی مایلند مردم را تشویق کنند تا به عادات خوبی که منجر به زندگی طولانی تر و قلب سالمتر می شود فکر کنند.
اما آیا باید به عضوی که وزنش از یک قوطی نوشابه کمتر و روزی 100 هزار بار می تپد تنها یک روز فکر کرد؟ من و شما البته به همراه قلبمان تقریبا 60 درصد از زمانی که بیدار هستیم را در محل کار می گذرانیم و به دلیل مشغله فراوان، توجهی به خودمان نداریم. خیلی از ما کارکنان بی تحرکی هستیم که از سیگار هم بدمان نمی آید، معمولا غذای مناسبی نمی خوریم و گاه به بهانه رژیم و کاهش وزن و یا گرفتاری های کاری ساعتهای متوالی با گرسنگی، سیستم طبیعی بدنمان را بر هم می زنیم، گاه دچار استرس می شویم و گاه از همکاران می رنجیم. در واقع ما هر روز بارها و بارها به قلب خود با نا آگاهی، فشارهای گوناگون وارد می آوریم و خود را در معرض ابتلا به بیماری های قلبی قرار می دهیم. از نگاهی دیگر در شعار فوق بر نقش کارفرمایان بر سلامت قلب کارکنان نیز تاکید می شود. کارفرمایان باید این نکته را در نظر داشته باشند که میزان بهره وری سازمان آن ها منوط به سلامت کارمندان است. بنابراین هر چقدر برای سلامت کارکنان خود هزینه کنند، در جهت افزایش بهره وری و توانایی سازمان خود فعالیت کرده اند.
در هر حال امروزه با افزایش طول عمر، بیماریهای سخت نیز افزایش یافته و این طبیعی است. اگر در سالهای اخیر نیاز به داشتن بیمه بیماریهای سخت، بیشتر به چشم می خورد به دلیل افزایش نیاز و مطالبه پول بوده است. متاسفانه، در سراسر دنیا یکی از مهمترین و اصلی ترین آمار مرگ را می توان به سکته قلبی نسبت داد و پیش بینی می شود در سال 2020 بیش از نیمی از مرگ ها در کشورهای در حال توسعه ناشی از بیماری های قلبی خواهد بود.
بیمه بیماری های سخت، به صورت دوره های 5 ساله، 10 ساله، 20 ساله و تا سن 65 سالگی و همچنین 100 سالگی و حتی با برگشت پول و یا پرداخت کوتاه مدت و بهره مندی تمام عمر بدون پرداخت فرد بیمه شده عرضه می شود. این بیمه معمولا از 3 بیماری رایج: ” سکته قلبی، سکته مغزی و سرطان ” شروع می شود و می تواند تا 23 مورد بیماری را تحت پوشش قرار دهد. حتی مواردی از “بیماری های ژنتیکی” می توانند در ردیف این بیماری ها قرار بگیرند که در صورت تشخیص پزشک خانوادگی با مدرک و اسناد معتبر، قابل مطالبه از شرکت بیمه بر اساس بیمه نامه است. نمونه ای از بیمه بیماری های سخت به گونه ای طراحی شده است که به همراه بیمه عمر است و در این صورت هر کدام زودتر حادث شد ( عمر و یا بیماری سخت )، از طرف شرکت بیمه بصورت یکجا و معاف از مالیات، قابل پرداخت باشد. از نکات مهم بیمه بیماری های سخت این است که فرد بیمه شده ملزم به ارائه اسناد هزینه های درمانی اش نیست. بلکه تنها ارائه گزارش بیماری وی به شرکت بیمه کافی است.
مانند همیشه یادآور این هستیم که با بیمه می توان در صورت عدم آسودگی جسم، به آسودگی خاطر رسید. فراموش نکنیم که در زمان سلامتی می توان فقط از شانس اخذ بیمه بیماری های سخت در این خصوص برخوردار شد. در روز جهانی قلب، آرزومندیم که در گوشه قلب همه ما انسانیت، گذشت و محبت، خانه کوچکی داشته باشد. خانه ای به وسعت و ارزش نفسی که در این دم فرو رفته و برای بازگشتش، هیچ تضمینی نیست.