سال که عوض می شود، ناخودآگاه به گذشته بر می گردیم. در کانادا دو تغییر سال را لمس می کنیم. سال میلادی را از آن جهت که تاریخ مکان زندگی مان تغییر کرده بیشتر از زمانی که در ایران بودیم حس می کنیم و به نوعی بسیاری ، از کارهای ما در تحولات این تاریخ، تعویض شده و شکل می گیرد.
کلمه سال جدید، برای خیلی از ما مرور ذهنی به دوران حضور در کنار خانواده ای شلوغ و گرم است. از پدربزرگها تعاریفی از زندگی ساده و بی پیرایه در ذهن داریم. چهارچوبی که در آن همه افراد فامیل جا گرفته و در زمان نیاز، آن گروه به یاری یکدیگر می شتافتند. امروزه اندکی این خاطرات، رویا گونه به نظر می رسد. دنیای کوچک محله قدیمی، امروز به اندازه جهان رشد کرده. دیگر برای دیدن عزیزانمان نمی توانیم پای پیاده به دیدارشان شتافته و گهگاه در وقت دلتنگی، اگر فرصتی دست دهد، شنونده صدای آنان خواهیم بود.
بسیاری از ما در اینسوی دنیا بوسیدن روی والدینمان حسرتی است که به آن عادت کرده و اگر برای فرزندانمان بخواهیم فامیل را معرفی کنیم باید بگوییم یکی در شرق است و دیگری در غرب. بنابراین آنان هرگز روابط فامیلی قدیمی ما را لمس و درک نخواهند کرد. آنان یاد گرفته اند دوستان ما را خاله ، عمو و عمه خود صدا کنند و طبیعتا این نمی تواند تداعی کننده حس تجربه شده ما باشد.
شنیده ایم در آن سالها مردم، پزشک را سال به سال نمی دیدند. شاید بگوییم امروز هم همینطور است با کمی تفاوت. ما فرصتی برای دیدار پزشکمان نداریم و تا درد، ما را صدا نکند معمولا ما نیز خاموش به استقبال روز بعد می رویم. دیروز پدربزرگ ما خانه ای داشت هر چند کوچک، اما متعلق به خودش. امروز ما اگر خانه ای داریم هر ماه برایش قسط و بهره می پردازیم. در فاصله عمیق بین دیروز و امروز ایستاده ایم. شاید بتوان گفت ما بر خلاف نسل جوان امروز، سخت تر خو می گیریم، گاه در روزگار گذشته گیر کرده و گاه برای فردا شتاب زده و نسنجیده قدم بر میداریم.
سالی دیگر در پیش روست. سالی که در آن فرزندمان به دنیا می آید، به مدرسه می رود و یا وارد دانشگاه می شود. سالی که در آن با رخدادهای خوب و بد روبرو می شویم. سنجیده و عاقلانه این است که کمربند ایمنی خود را در ابتدا محکم کنیم. قرار نیست که با عینکی آفتابی در شب هنگام نیز قدم بزنیم و دنیا را به رنگ دلخواه خود نظاره کنیم. هر روز می تواند داستان زندگی ما متفاوت باشد.
در سال جدید به سرمایه گذاری با هر میزان توان مالیمان برای دوران بازنشستگی بیندیشیم. برای آینده تحصیلی فرزندمان با اخذ حساب پس انداز تحصیلی، اطمینان خاطر کسب کنیم. برای روزهای ناتوانی و یا بیماری خود از امروز باطرح و برنامه ریزی و اختیار کردن بیمه هایی نظیر عمر ، بیماری های حاد، از کارافتادگی ، ناتوانی جسمی و مراقبت ویژه و همچنین با پس انداز در حساب بازنشستگی موجب آرامش خاطر خود و عزیزانمان، باشیم .
مقاله های ما در طی سالیان گذشته تا به امروز، سعی در جایگزینی کلمه امروز به جای فردا را داشته است. از اینکه با پیشنهادات و نظرات خود، یاری دهنده ما بودید سپاس گذاریم. با قلبی گرم در سرمای تورنتو، در سال جدید، مانند 10 سال گذشته، همراهیتان موجب سرفرازی و خشنودی ماست.
مطالب این مقالات صرفا در جهت اطلاع رسانی می باشد و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره با متخصصین مربوطه نمی شود.