چند روزی است که وارد سال جدید شده ایم، سال که عوض می شود، ناخودآگاه به گذشته بر می گردیم. در کانادا دو تغییر سال را لمس می کنیم . میلادی را از آن جهت که تاریخ مکان زندگی مان تغییر می کند بیشتر از زمانی که در ایران بودیم لمس می کنیم و به نوعی بسیاری از کارهای ما در تحولات این تاریخ، تعویض شده و شکل می گیرد.
کلمه سال جدید، برای خیلی از ما، برگشت به دوران بودن با خانواده ای شلوغ و گرم است. از پدربزرگها تعاریفی از زندگی ساده و بی پیرایه در ذهن داریم. چهارچوبی که در آن همه افراد فامیل جا گرفته و در زمان نیاز، همه آن گروه به یاری یکدیگر می شتافتند. امروز اندکی، این خاطرات، رویا گونه به نظر می رسد. دنیای کوچک محله قدیمی، امروز به اندازه جهان رشد کرده. دیگر برای دیدن عزیزانمان، نمی توانیم پای پیاده، به دیدارشان بشتابیم. امروز در وقت دلتنگی، اگر فرصتی دست دهد ، شنونده صدای آنان خواهیم بود.
بسیاری از ما در اینسوی دنیا، بوسیدن روی والدینمان حسرتی است که به آن عادت کردیم. اگر برای فرزندانمان بخواهیم فامیل را معرفی کنیم باید بگوییم یکی در شرق است و دیگری در غرب. بنابراین آنان هرگز روابط فامیلی قدیمی ما را لمس و درک نخواهند کرد. آنان یاد گرفته اند دوستان ما را خاله ، عمو و عمه خود صدا کنند و طبیعتا این نمی تواند تداعی کننده حس تجربه شده ما باشد.
شنیده ایم در آن سالها مردم، پزشک را سال به سال نمی دیدند. شاید بگویید امروز هم همینطور است با کمی تفاوت. ما فرصتی برای دیدار پزشکمان نداریم و تا درد ما را صدا نکند معمولا ما نیز خاموش به استقبال روز بعد می رویم. دیروز پدربزرگ ما خانه ای داشت هر چند کوچک، اما متعلق به خودش. امروز ما اگر خانه ای داریم هر ماه برایش قسط و بهره می پردازیم.
در فاصله عمیق بین دیروز و امروز ایستاده ایم. شاید بتوان گفت ما بر خلاف نسل جوان امروز، سخت تر وفق می گیریم، گاه در روزگار گذشته گیر کرده و گاه برای فردا شتاب زده و نسنجیده قدم بر میداریم. سالی دیگر در پیش رو داریم. سالی که در آن فرزندمان به دنیا می آید، به مدرسه می رود و یا وارد دانشگاه می شود. سالی که در آن با رخدادهای خوب و بد روبرو می شویم. بیماری، بیکاری و یا ازدواج، همه و همه می تواند پیامد سال آینده باشد. سنجیده و عاقلانه این است که کمربند ایمنی خود را در ابتدا محکم کنیم. قرار نیست که با عینکی آفتابی در شب هنگام نیز قدم بزنیم و دنیا را به رنگ دلخواه خود نظاره کنیم. هر روز می تواند داستان زندگی ما متفاوت باشد. در سال جدید به سرمایه گذاری با هر میزان توان مالیتان برای دوران بازنشستگی بیندیشید.
برای آینده تحصیلی فرزندتان، با اخذ حساب پس انداز تحصیلی، اطمینان خاطر کسب کنید. برای روزهای ناتوانی و یا بیماری خود از امروز با اخذ بیمه مناسب، آرامش خاطر داشته باشید. با داشتن بیمه عمر، فردا را برای عزیزانتان، از جهت مالی آسوده تر کنید. شما حتی می توانید با داشتن بیمه عمر، پس از خودتان، انجام برخی از امور خیریه و یا ساختن مکانی که در زمان حیات، توانایی مالیش را نداشتید را بر عهده گیرید.
مقاله های ما در طی سالیان گذشته، سعی در جایگزینی کلمه امروز به جای فردا را داشته است. از اینکه با پیشنهادات و نظرات خود، یاری دهنده ما بودید متشکریم. با قلبی گرم در سرمای تورنتو، در سال جدید نیز همراهیتان ، موجب سرفرازی و خشنودی ماست.