آنهایی که فرزندی در سنین دبیرستان دارد احتمالا این روزها نامه ای در مورد اطلاع از برنامه ایمنی زایی فرزندشان علیه مننژیت دریافت کرده اند. اما مننژیت چیست و چرا دریافت واکسن آن در برنامه واکسیناسیون اجباری شده است؟
برنامه واکسیناسیون همگانی توسط سیستم بهداشتی آن کشور تعیین می گردد که حاصل همکاری سیستم های مراقبت و کنترل بیماری ها و آزمایشگاههای تشخیصی می باشد و هر ساله توسط متخصصان، بر اساس گزارشات از شیوع بیماریها بررسی و تجدید نظر می شود.
در صورتی که احتمال ابتلا به بیماری به حد صفر برسد و به عبارتی بیماری ریشه کن شده باشد واکسن آن بیماری حذف می گردد مانند آن چه برای بیماری آبله اتفاق افتاده است که در سطح دنیا ریشه کن شده و بنابراین واکسیناسیون علیه آن نیز متوقف گردیده است. در زمانی که بررسی ها نشان دهد که احتمال ابتلا به یک بیماری در حال افزایش است و واکسیناسیون می تواند از ابتلا به آن جلوگیری نماید واکسنیاسیون علیه آن اجباری اعلام می گردد. مانند تصمیمی که برای واکسیناسیون علیه بیماری مننژیت گرفته شده است. در برنامه های واکسیناسیون جمعیت هدف نیز تعیین می گردد که در این برنامه دانش آموزان سالهای هشتم تا دوازده مشخص شده است .
مننژیت در واقع به التهاب و تورم غشاها و بافتهای اطراف مغز و نخاع (meninge) اطلاق می شود که می تواند ناشی از عفونت با باکتری، ویروس، قارچ، انگل و یا حتی متعاقب استفاده از داروهای خاص باشد. به دلیل حساسیت سیستم عصبی مرکزی، مننژیت همیشه یک حالت اضطراری و اورژانس در نظر گرفته می شود.
مهمترین علایم مننژیت، سردرد و خشکی و سفتی در ناحیه گردن، تب، کاهش سطح هوشیاری، حالت تهوع و استفراغ، حساسیت به نور و صدا است. در برخی موارد باکتریایی در سطح بدن کهیرهایی ایجاد می شود. تشخیص قطعی مننژیت معمولا با نمونه گیری از مایع نخاع و بررسی آزمایشگاهی از نظر حضور عوامل عفونی و ترکیب آن و در مراحل بعدی سیتی اسکن و ام آر آی تایید می گردد.
یکی از مهمترین عوامل ایجاد مننژیت، ” باکتری نایسریا مننژیتیدیس ” (Neisseria meningitidis) یا مننگوکوک می باشد که میتواند موجب مننگوکوکسمی یا عفونت خون نیز بشود. مننگوکوک به عنوان یکی از عوامل مهم مرگ و میر در کودکان کشورهای توسعه یافته و موجب همه گیریهایی (اپیدمی) در آسیا و آفریقا است. این دسته از باکتری ها پوشش یا کپسول های خاصی تولید می کنند و با توجه به تفاوت ساختمانی و ترکیبی این کپسول ها به گروه ها یا سویه های مختلفی تقسیم بندی می شوند مانند نایسریا مننژیتیدیس نوع A ، B، C،Y و W-135. انسان تنها مخزن این نوع باکتری ها شناخته شده اند.
این باکتری بصورت بی خطر و همزیست در گلو و حلق 20% افراد سالم وجود دارد بدون آنکه مشکلی برای آنها ایجاد نماید. این باکتری می تواند از طریق ترشحات گلو و بینی و بزاق که در اثر عطسه و سرفه هوا منتشر می گردد به افراد دیگر منتقل گردد. استفاده از وسایل مشترک با وجود احتمال آلودگی به این ترشحات مانند لیوان، مسواک، رژ لب، سیگار، غذا، آلات موسیقی نیز عامل مهمی در سرایت این بیماری به افراد سالم هستند. فصل شایع این بیماری در مناطق دارای فصول مختلف، فصل سرما می باشد و باید توجه داشت که نباید با یک نوع سرماخوردگی اشتباه گرفته شود.
در این خصوص پیشنهاد می شود با توجه به سطح توان مالی مان بیمه هایی نظیر بیمه بیمارهای سخت اختیارکنیم، این بیمه به صورت های مختلف می تواند تا سقف 2.000.000 دلار معاف از مالیات را پوشش دهد . مبلغ قرارداد در صورت تشخیص به بیماری توسط پزشک ، از طرف شرکت بیمه ،به فرد بیمه شده پرداخت خواهد شد. این بیمه به دوره زمانهای متفاوت نظیرقرارداد سالانه – 5 ساله – 10 ساله – 20 ساله و تمام عمر قابل اختیار است و حتا با برگشت پول در صورت عدم بیماری به بیمه شده پرداخت می شود. بیمه بیماریهای سخت از کودک تا بزرگسال را در بر می گیرد. در مدلی از این بیمه نامه فرد تنها کافیست در یک دوره کوتاه مدت نظیر 10 سال پرداخت کند و بدون هیچگونه پرداختی دیگر ، تمامی عمر بیمه باشد.
اقتباس: با همکاری خانم دکتر واحدی (ایمونولوژیست )
مطالب این مقالات صرفا در جهت اطلاع رسانی می باشد و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره با متخصصین مربوطه نمی شود .