تفاوت بین دو بیمه ” ناتوانی جسمی” و “مراقبت‌های طولانی”

امروزه افراد با توجه به گسترش اطلاعات و استفاده روزافزون از بیمه‌ها، تمایل بیشتری برای اخذ بیمه دارند، اما از سوی دیگر نزدیکی اسامی بیمه‌ها‌، گاه افراد را دچار اشتباه می‌کند.

باید توجه داشت که هنوز خیلی از افراد فقط از اخذ بیمه خود اطلاع دارند اما از مفاد بیمه‌نامه خود اطلاعی ندارند، لذا زمانی از شرایط ناقص بیمه‌نامه خود مطلع می‌شوند که هنگام دریافت سود یا خسارت بیمه‌نامه فرا می‌رسد، اما در این زمان هیچ تغییری در بیمه‌نامه نمی‌توان انجام داد و این شاید مهم‌ترین نقطه‌ای است که در زمان مطالبه می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

دو مورد از بیمه‌هایی که ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند:

• بیمه مراقبت‌های طولانی
• بیمه ناتوانی جسمی

مراقبت طولانی مدت همانطور که از اسمش پیداست به معنای مراقبت‌های طولانی مدت (حتی تا آخر عمر)  می‌باشد که برای افراد ناتوان جسمی، از کار افتاده و همچنین اختلالات ذهنی قابل استفاده می‌باشد.

نکته:

لازم به ذکر است که این بیمه برای تمام سنین قابل استفاده است، چرا که تصادف، بیماری و کهولت سن می‌تواند موجب شود که فرد قادر نباشد کارهای روزانه خود را به تنهایی انجام دهد.

بیمه‌های مراقبت‌های طولانی مدت، طبق متوسط طول عمر انسان برای مردان و زنان به ترتیب ۷۵ و ۸۱ سال است.

افراد در سنین بالا نیاز به مراقبت و توجه دارند که با توجه به زندگی ماشینی و مشکلات کاری، امکان نگهداری افراد مسن به راحتی امکان‌پذیر نمی‌باشد.

ضمن پذیرفتن این مسئله که طبق فرهنگ ما ایرانیان، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها برکت خانواده هستند، به دلیل تغییر سبک زندگی در زمان فعلی، نمی‌توان با حضور مداوم در خانه، از سالمندان پرستاری کرد، چرا که افراد ناگزیر به پرداخت هزینه‌های زندگی هستند.

در این خصوص دولت در تلاش است تا امکانات شهری و دولتی را در اختیار افراد ناتوان جسمی قرار دهد، اما افرادی که از این امکانات بهره‌مند می‌شوند، باید واجد شرایط خاصی باشند.

با توجه به نرخ تورم و افزایش هزینه‌های درمانی، می‌توان پیش‌بینی کرد که هر یک از ما بابت مراقبت از خود در دوران کهنسالی، به چه هزینه‌های گزافی نیاز پیدا خواهیم کرد.

هر یک از ما با توجه به توانایی مالی خود می‌توانیم از روز اول نوع بیمه خود را انتخاب کنیم. بیمه ناتوانی جسمی هیچگونه محدودیتی نداشته و برگه مالیاتی (T4) نیز لازم ندارد. به این معنا که به محض عدم توانایی نسبت به انجام فعالیت‌های روزانه، شخص می‌تواند از پوشش بیمه خود برخوردار شود.

نکته:

لازم به ذکر است که بهتر است بیمه خود را در زمان مناسب تهیه کرده تا علاوه‌بر پرداخت حق‌بیمه کمتر، از پوشش مناسب برخوردار شویم، چرا که سن یکی از فاکتورهای اساسی در تعیین نرخ بیمه می‌باشد.

همه افراد تا ۸۰ سالگی می‌توانند این بیمه را خریداری نموده و در صورت واجد شرایط بودن، ماهانه مبلغ ۱۰۰۰ دلار تا ۸۵۰۰ دلار، تا ۱۰۰ سالگی خود دریافت کنند.