شاید بتوان گفت به اندازه همه آدمهای روی زمین عشق های گوناگون وجود دارد. عشق هایی که گر چه در اسم تشابه دارد، اما چگونگی اش متفاوت است. در دوران کودکی، طرف عشقی ما والدینمان هستند. دوستشان داریم اما کم کم نمی توانیم درکشان کنیم. دوستشان داریم اما زمانی که خود را بزرگ احساس کردیم به همان اندازه تفکرات آنها برایمان کوچک می شود. دوستشان داریم ولی بتدریج در گرفتاریهایمان گمشان می کنیم و البته در روزهای خاص و مناسبتهایی مانند عید و تولد و روز دوستی و …. یادشان خواهیم کرد.
در مقطع دیگری از زندگی ما معتقدیم فرزندمان را دوست داریم، بهترین امکانات در اندازه توانایی مان را در اختیارش قرار می دهیم، گاه این اندازه توانایی به دلیل وسعتش، برای فرزندمان به اندازه همه خواسته های رنگارنگش بزرگ می شود و ما گمان می کنیم با این شکل توانسته ایم اوج عشقمان را به وی ثابت کنیم و نتیجه این که در اغلب موارد، راه درست زندگی و حد خواسته های صحیح آنان را از بین برده ایم و گاه با بی توجهی لابلای مشغله هایمان فراموشش می کنیم و زمانی که بزرگ شد از بی مهری او متعجبیم.
زمانی طرف عشقی زندگی ما تبدیل می شود به همه زندگی مان، او را دوست داریم بنابراین هر روز محدودترش کرده و با تامین هر چه لازم دارد به او دنیای بسته ای هدیه کرده و خط و مرزهایی به نفع خود برایش تعریف می
کنیم که هر آن می تواند از سمتی شکسته شود، برخی از ما نیز به محض دستیابی به عشقمان، او را رها کرده و گمان می کنیم او همیشه وجود دارد و البته در روزهای خاصی مانند روز عشق و … او را گرامی خواهیم داشت.
می بینید عاشقی چه شکل هایی دارد و چقدر زمانی که عشق هایمان قسمت می شود، توجهمان غیر منطقی تر و انتظاراتمان کودکانه تر به نظر می رسد.؟ بسیاری از ما گمان می کنیم روز عشق و دوستی ، برای اهدای شکلات و احیانا صرف شامی با یکدیگر بنا شده و ما می توانیم در حالی که در طول سال از یکدیگر غافلیم، در چنین روزی رویش را با زروقی مناسب برای یک روز بپوشانیم.
روز 14 فوریه ، روز عشق و دوستی نامگذاری شده. مهاجران در کانادا به همراه بومیان در چنین روزی به تقدیر از کسانی که دوستشان دارند می پردازند. شاید برای برخی از ما که برای بسیاری از کارهایمان مانند ابراز علاقه، صرفا به دنبال روزی هستیم بد نباشد که موقعیت طرف خود را بررسی کنیم. اخذ بیمه هایی مانند ناتوانی جسمی بخصوص برای والدینمان، اخذ بیمه عمر برای رفاه زندگی عزیزانمان پس از خود و یا اخذ حساب پس انداز تحصیلی برای فرزند نوپا و یا خردسالمان، نشانه از ابراز علاقه ای ناشی از تفکر و آینده نگری نسبت به آینده آنها است.
باید گفت به اندازه همه انسانها نیازها و شرایط گوناگون زندگی وجود دارد. وضعیت سلامتی، شرایط سنی، موقعیت مالی و میزان اهمیت فرد مورد علاقه ما می تواند با بیمه ها و سرمایه گذاری های متفاوتی در یک قالب قرار گیرد. در روز عشق، اگر به اندازه همه گرفتاریها، بی توجهی ها و کوتاهی هایی که در حق یکدیگر داشته ایم به آینده فکر کنیم، قطعا متوجه می شویم ابراز مهر و عشق تنها با کلام بر دل نمی نشیند.
********
فکری کنیم تا نفسی هست بر دل برویم.