معمولن لذت بردن از سفر، بیش از آنکه به توانایی اقتصادی بستگی داشته باشد، موضوعی حسی، عاطفی و درونی است. سفر یکی از جذاب ترین تفریحاتی است که در افزایش سلامت روان سالمندان موثر است. هنگامی که فرد به سالمندی می رسد رسالت بزرگ زندگی خود را که بزرگ کردن فرزندان و فعالیت های اجتماعی است به انجام رسانده و پس از آن نیازهایی دارد که در جمع بهتر برآورده می شود.
طبعن ما فرزندان، نمی توانیم به صرف اینکه آنها توان جسمی مناسب ندارند، راه سفر را برایشان دشوار و نشدنی بدانیم. سالمندان ما در هر شرایط جسمی در کنار فرزندانشان به آرامش روحی می رسند و این یکی از دلایلی است که همه مهاجران مایلند والدین خود را به عنوان مهمان در هر نقطه ای خارج از وطن دعوت کرده و زندگی شان را با حضور آنان گرمتر کنند.
در سالهای گذشته، اخذ ویزا برای پدر و مادران ما کاری دشوار محسوب می شد، بارها ناظر بوده ایم که در موارد حساسی مانند ازدواج و یا حتا زایمان دعوت کننده، گرفتن ویزای والدین با شکست روبرو می شد. اگر هم شانس گرفتن ویزا را داشتند پس از 6 ماه در صورت تمایل به ماندن باید مجدد آن را تمدید کرده و در هر مرحله، باید هزینه های دولت پرداخت می شد.
سوپر ویزا یا همان ویزای 10ساله، آغاز دوره جدیدی از آسایش رفت و آمد والدین به شمار می رود، در این شکل جدید، والدین ما می توانند در هر سفر به مدت 2 سال در کانادا اقامت نموده و برای بازگشت دوباره شان نیاز به ویزا ندارند.
از آنجا که بیماری و حادثه، داستانی قدیمی نبوده و همواره میتواند در هر نقطه و هر سنی رخ دهد، داستان بیمه مسافرتی ماجرایی جدید نیست. قبل از این هم بارها تاکید کرده ایم که در هنگام دعوت از عزیزانمان بهتر است بیمه نامه را ضمیمه پرونده کنیم. در این صورت، ما آمادگی خود را به بهترین شکل از میزبانی مان نشان می دهیم و اگر به هر علتی گرفتن ویزا برای والدینمان میسر نشود می توانیم بیمه نامه را پس دهیم.
در ” سوپر ویزا ” نیز چیزی تغییر نمی کند، فقط گرفتن بیمه اجباری و نه اختیاری است که باید گفت اگر ما از میزان هزینه های سرسام آور پزشکی اطلاع داشته باشیم متوجه میشویم که در هیچ شرایطی خودمان از نظر فکری نباید اخذ بیمه را اختیاری تلقی کنیم و به عبارتی دیگر اگر به عواقب نداشتن بیمه فکر کنیم، متوجه میشویم که این داستان اجباری می تواند خوش بینانه نیز باشد. در حال حاضر ورود والدین ما به کانادا در صورت اخذ سوپر ویزا با داشتن بیمه مسافرتی با پوشش حداقل صدهزار دلار به مدت یکسال امکان پذیر می باشد. دولت کانادا به این شکل اطمینان می دهد که والدین در صورت هر اتفاق غیر مترقبه ای با مشکلات مالی روبرو نخواهند شد.
برای هر مسافری از لحظه پرواز دلایل زیادی برای اخذ بیمه وجود دارد، مثلا گم شدن چمدان، دیر رسیدن به پرواز ، بیماری و یا هرحادثه پیش بینی نشده ای که پرواز را کنسل کند و پس از آن نیز، اتفاقات همراه مسافر کماکان خواهد بود. بسیاری از والدین پس از رسیدن به مقصد با دردهای عضلانی روبرو هستند که فیزیوتراپی می تواند آن را تسکین دهد و البته این آغاز راه سفر مهمان ما بوده و هر ماجرایی مانند یک زمین خوردن ساده می تواند او را نیازمند کمک های پزشکی کند.
” بیمه مسافرتی ” پرداخت کننده هزینه ها در وضعیت های پزشکی مانند نیاز به بستری شدن در بیمارستان، دارو، آمبولانس حتا هوایی، هزینه های کفن و دفن در صورت فوت، بازگرداندن جسد متوفی به کشور مبدا، سی تی اسکن ، فیزیوتراپی، پرستار خصوصی و …. خواهد بود.
لذت بودن در کنار والدین، موهبتی است که با هیچ چیز قابل قیاس نیست. دوران خوش زیستن در کنار آنها را بدون بیمه به خاطره ای تلخ مبدل نکنیم.