برای اغلب افراد، وام مسکن بزرگترین بدهی محسوب می‌شود. بیمه وام مسکن در واقع نوعی بیمه عمر است که در صورت فوت فرد گیرنده وام، بدهی او را پرداخت می‌کند.
بیمه دریافت شده از بانک‌ها به موازات پرداخت وام، میزان پوشش را کاهش می‌دهد اما حق بیمه پرداختی را ثابت نگه می‌دارد.
نکته بسیار مهم این است که بعضی بیمه‌هایی که توسط بانک‌ها یا مؤسسات مالی ارائه می‌شود، به شکل گروهی است و صاحب بیمه‌نامه هم بانک است. در صورتی که فرد متقاضی از شرکت بیمه، می‌تواند بیمه‌ای با توجه به توان پرداخت خود، با کیفیت‌های متفاوت انتخاب کند و از آنجا که شخص خودش صاحب بیمه‌نامه است، تمام حقوق را طبق قانون از آن خود خواهد کرد.
از سوی دیگر، فرد متقاضی با اینکه ماهانه پول زیادی را پرداخت خواهد کرد، تنها به مقدار وام مسکن می‌تواند پوشش بیمه داشته باشد و مقدار پوشش، رابطه مستقیمی با طول زمان و مانده بدهی وام مسکن فرد متقاضی دارد.
در صورتی که می‌توان بیمه‌ای به هر مقدار پوشش، کمتر یا بیشتر از مقدار وام مسکن اتخاذ کرد و مقدار پوشش را در طول قرارداد بیمه، یا تا آخر عمر ثابت نگهداشت.
فرض کنید طول قرارداد وام مسکن شما بین ۱۰ تا ۴۰ سال است و هزینه آن را به صورت اقساط ماهانه پرداخت می‌کنید، در نهایت پس از چندین سال این میزان بدهی به تدریج کاهش می‌یابد. در چنین حالتی بیمه‌ای که انتخاب کرده‌اید همیشه رابطه مستقیمی با میزان بدهی شما دارد، در صورتی که می‌توانستید بنا به قرار داد، میزان ثابتی از پوشش را انتخاب و مبلغی ثابت پرداخت کنید.
یکی از نکات بسیار مهم، سن متقاضی است؛ در صورتی که این محدودیت فقط مختص به بانک‌ها بوده و شرکت‌های بیمه از این محدودیت برخوردار نیستند.
در نظر داشته باشید که بیمه وام مسکن صادره از بانک متکی بر وام مسکنِ خانه یا آپارتمان بوده و با جابجایی محل سکونت، تمام مبالغی که پرداخت کرده‌اید از بین خواهد رفت.
پیشنهاد می‌کنیم در جهت حفظ زندگی بهتر، از بیمه‌هایی نظیر بیمه‌های تکمیلی، بیماری‌های سخت، ناتوانی جسمی و از کارافتادگی و مراقبت ویژه در زمان مناسب با توجه به سطح نیازتان اختیار کنید.
