فارغ از دین، رنگ، جنسیت و ملیت، انسان و انسانیت را نمی‌توان به جسم سالم یا معلول نسبت داد؛ چرا که هر دو سهمی برابر دارند.
ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که حدود ۱۵ درصد از جمعیت آن، یعنی یک میلیارد نفر، با معلولیت زندگی می‌کنند. بسیاری از این افراد با درآمدهای پایین یا متوسط، به مراقبت‌های پزشکی و توانبخشی دسترسی ندارند. درگیری‌ها و کشمکش‌های ناشی از جنگ در نواحی مختلف جهان، گرسنگی، بیماری‌های گوناگون، مصائب و مشقات زندگی در کشورهای در حال توسعه، ترافیک و تصادفات حین کار، آلودگی محیط زیست و استفاده نادرست از دارو در کشورهای صنعتی، هر روز باعث بروز معلولیت‌های جدید می‌شود.
مهم‌ترین معلولیت‌ها شامل نابینایی، ناشنوایی، ناتوانی در یادگیری، سخن گفتن، مشکلات حرکتی، ذهنی، روانی و یا رشدی است.
در همه جای دنیا باید پیش‌زمینه‌های اجتماعی فراهم باشد تا معلولان بتوانند فرصت‌های یکسانی برای مشارکت در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی داشته باشند.
به همین دلیل، نخستین بار در ۳ دسامبر ۱۹۹۲، به منظور گرامیداشت سالروز تصویب قانون برنامه جهانی در ارتباط با معلولان، روز جهانی معلولان از سوی سازمان ملل متحد اعلام شد.
تقریباً بیشتر شعارهایی که سالانه برای بزرگداشت این روز انتخاب می‌شود، به نوعی به یکسان‌سازی فرصت‌ها برای معلولان برمی‌گردد.
باید گفت قوانین استانداردی در همین زمینه برای افرادی که با معلولیت زندگی می‌کنند در مجمع سازمان ملل به تصویب رسیده است، اما این قوانین، اجباری برای دولت‌ها ایجاد نمی‌کند.
افراد معلول نسبت به دیگران آسیب‌پذیرتر هستند. بیماری‌ها، عفونت‌های مجاری ادراری، پوکی استخوان و درد به همراه پیری زودرس در این افراد بیشتر است. متأسفانه بسیاری از آنان کمتر وزن خود را کنترل می‌کنند و نسبت به آزمایشات سالانه‌شان بی‌توجه هستند.
معلولان نیازمند دستگاه‌های کمکی مختلفی هستند، از جمله:
- صندلی چرخدار
- پروتز
- سمعک
- نرم‌افزارهای تخصصی کامپیوتر
- سخت‌افزارهای افزایش تحرک برای شنوایی، بینایی
- توانبخشی طبی
- گفتار درمانی
- ارتوپدی
- و در بسیاری از موارد پرستار
این در حالی است که خدمات توانبخشی برای معلولان در جهان، به‌خصوص در کشورهای جهان سوم، در وضعیت مناسبی نیست.
طبیعتا هیچ‌یک از ما در زمانی که دچار ناتوانی جسمی شویم، در جایگاه کنونی نخواهیم بود. امروز خانه‌ای داریم، خانواده‌ای که به آن متعهدیم و افرادی که وضعیت مالی‌مان به آن‌ها گره خورده است. همه این شرایط، حتی اگر دشوار هم باشد، با وجود سلامتی ما امکان‌پذیر است. اما اگر جسم ما توانایی کار کردن را از دست دهد، موقعیت مطلوب و روابط عادی امروز را نیز از دست خواهیم داد.
بیمه ناتوانی جسمی، بهترین بیمه‌ای است که در این زمینه، زندگی یک معلول را از نظر مالی تا زمان بهبودی تأمین می‌کند.
این بیمه می‌تواند بسته به قرارداد، مبلغی بین ۱۰۰۰ تا ۸۵۰۰ دلار در ماه پرداخت کند و به این ترتیب، مخارج درمان و نیاز به پرستار برای فرد ناتوان، امکان‌پذیر خواهد بود.
همیشه در عین خوش‌بینی به زندگی، احتمالات دیگر را بررسی کنیم.
پیشنهاد می‌کنیم در جهت حفظ زندگی بهتر، از بیمه‌هایی نظیر، بیمه‌های تکمیلی، بیماری‌های سخت، ناتوانی جسمی و از کارافتادگی و مراقبت ویژه در زمان مناسب با توجه به سطح نیازتان اختیار کنید.
