برای برخی از ما، مهاجرت پدیده‌ای سخیف و پیچیده نبوده است. صرف نظر از سپری کردن مراحلی مانند پیدا کردن کار، محلی برای زندگی و شناخت الگوهای فرهنگی و قوانین جدید که برای همه مهاجران، امری اجتناب تاپذیر محسوب می‌شود باید در نظر داشت برای بسیاری از افراد، تعریف مهاجرت با خاطراتی تلخ و دردناک همراه است.
طبق برآورد سازمان‌های مدافع بشر، سالانه بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار انسان توسط قاچاقچیان از مرزها عبور داده شده و به فروش می‌رسند. بسیاری از این افراد مورد بدرفتاری و رفتارهای غیر قانونی قرار می‌گیرند و با اینکه در انتها تعریفشان از حضور در کشور میزبان، مهاجرت است اما شرایط زندگی مناسبی ندارند.
تعدادی از مهاجران، برای گریز از مشکلات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ناچاراً کوچ می‌کنند. آنها قبل از تصمیم گیری برای مهاجرت، اهداف و توانایی‌های خود را مورد بررسی قرار نمی‌دهند و موارد مهم زیر را نادیده می‌گیرند:
- شغلی را که بعد از مهاجرت قرار است پیشه خود کنند
- تجربه و مهارت‌های خود
- تسلط به زبان محلی شهر یا کشور مقصد
- نیاز یا عدم نیاز جامعه مقصد به تجربه‌ها و مهارت‌های آنان
- وجود یا عدم وجود شغل مورد نظرشان در شهر یا کشور مقصد
- چگونگی تأمین مخارج تا زمان پیدا کردن کار مناسب
به همین دلیل، بعد از مهاجرت با شرایط سخت و ناگواری مواجه می‌شوند و گاه تنها عامل مهاجرت، جذابیت‌های کاذب و خیالی است که تناسبی با موقعیت و توانایی‌های فرد مهاجر ندارد که یا باعث مایوس شدن و سرخوردگی آنها می‌شود و یا با پرداختن به شغل‌های کاذب، علاوه بر هدر دادن توانایی‌های خود، برای جامعه جدیدی که به آن وارد شده‌اند نیز دردسرها و معضلات فراوانی ایجاد می‌کنند.
در آستانه روز کانادا هستیم، مکانی که مهاجران زیادی را با آرزوها و اهداف متفاوتی جذب خود کرده است. ما در این سرزمین سخت تلاش می‌کنیم، آنقدر که در این مسیر فراموش می‌کنیم شرط نخست، سلامتی است.
اغلب ما به عنوان پدران و مادرانی آینده‌نگر، به یاد نداریم از آخرین باری که برای چک کردن سلامتی، پزشکمان را دیده‌ایم چه مدت گذشته است!
واقعیت این است که ما از فرصت‌ها و امکانات موجود به درستی استفاده نکرده‌ایم. شاید این که ما به چه دلیلی به کانادا آمده‌ایم آنقدر مهم نیست تا اینکه ببینیم آیا به اهدافی که آرزویش را داشته‌ایم رسیده‌ایم یا نه؟
فراموش نکنیم به هر دلیلی در کشوری که فرصت‌های طلایی آن معروف است زندگی می‌کنیم باید آینده نگر باشیم. آینده‌ای که در آن روزهای بیماری و عدم توانایی کار می‌تواند مسیرش را تغییر دهد.
بیمه قوی‌ترین پشتوانه‌ای است که می‌تواند در چنین شرایطی ضامن حفاظت خانواده شود. بیمه با شکل‌ها و انواع مختلف آن بسته به شرایط مختلف مالی، سلامتی و شغلی افراد طراحی شده است.
از ابتدای مهاجرت می‌توانیم برای آینده تحصیلی فرزندانمان برنامه ریزی کرده و یا قبل از بیماری و مشکلات جسمی، وضعیت مالی خود را برای روزهای عدم توانایی کار، با کمک بیمه، با ثبات نگه داریم. با بی‌فکری، بی توجهی و شاید غرق شدن در درگیری‌های شغلی، کانادا و مهاجرتمان را مسبب گرفتاری‌هایمان ندانیم!
پیشنهاد می‌کنیم در جهت حفظ زندگی بهتر، از بیمه‌هایی نظیر بیمه‌های تکمیلی، بیماری‌های سخت، ناتوانی جسمی و از کارافتادگی و مراقبت ویژه در زمان مناسب با توجه به سطح نیازتان اختیار کنید.
