رویاهای کودکان، به حد زیبایی قلبشان ، دلنواز است. در این رابطه به تماشای فیلمی از کودکان نشستیم که از آنان سوال می‌شد درآینده مایلند چه کاره شوند. جواب کودکان بی‌اختیار لبخند را به لب‌هامان نشاند. یکی می‌خواست سوپر من شود، یکی دیگر دکتر، رقاص، خواننده، دندانپزشک و …
اینها کودکان امروزند با آرزوهایی مطابق امروز و نه آنچه الزاما ما می‌خواهیم. کودکان عصرفعلی برایتان بی پروا آواز می‌خوانند، شوق دانستن رموز اطرافشان را دارند و ما گاه چه هیجان زده، متعجب و درمانده آنان را نظاره می‌کنیم.
ما پدران و مادران امروزی، تلاش می‌کنیم تا بین آنچه به ما آموخته‌اند و آنچه جهان امروز می‌ستاید رابطه‌ای برقرار کنیم که در آن فرزندمان از نظر فکری کنارمان بماند. می‌خواهیم او را مطابق فرهنگمان آموزش دهیم و گاه او غریبانه دنبال راهی است که در آن امروز را به دیروز پیوند دهد، نقطه اشتراک زبان دو سرزمین متفاوت را بیابد و زبان واحدی با ما برقرار کند.
عاشق فرزندمان هستیم، از جان و مال و عشق گرفته تا روح بی‌قرارمان را بی‌توقع نثارش می‌کنیم و مشتاق رشد او و دیدن مراحل موفقیتش، خستگی‌های کاری را هر شب به روشنی‌های طلوع فردا می‌سپاریم.
دوران کودکی فرزند کوچک امروز‌مان آنقدر کوتاه و شیرین است که تا سری بلند کنیم او را بلند‌تر از خود می بینیم. او را به تلاش برای کسب درجات بالای تحصیلی تشویق می‌کنیم و هرگاه از هر سو در فشاری قرار گیریم به آنان گوشزد می‌کنیم که فقط آینده آنان برای ما مهم بوده و یکی از دلایل اساسی مهاجرتمان در کشور کار و فقط کار شمرده می‌شود.
امروز که کودکمان خردسال است طبعا مایلیم او را به سوی تحصیلات عالیه هدایت کنیم. صرف نظر از اینکه در نهایت، آینده را خود آنان رقم می زنند، بهتر است بدانیم باید برای این آرزوی طبیعی، رقم بالایی را پرداخت کنیم. بد نیست بدانید حدود ۶۰ درصد دانشجویان، بدهکارند و با کمک‌های گوناگون به تحصیل ادامه می‌دهند. اینکه آنان چگونه و تحت چه تعهدی قرار است این مبالغ را بازپرداخت کنند از حوصله مقاله ما خارج است.
به موازات آموزش پرواز کودکان در آسمان زندگی پر فراز و نشیب، برای آینده تحصیلی‌شان، امروز برنامه ریزی کنید.
طرح پس انداز تحصیلی در سال ۱۹۶۰ به تصویب رسید و از سال ۱۹۹۸ کمک دولتی نیز به آن اضافه شد.
ما می‌توانیم از زمان تولد کودکمان تا پایان سن ۱۷سالگی در این صندوق پس انداز مشارکت کنیم. به محض افتتاح حساب پس انداز تحصیلی از ۵۰۰ دلار مشارکت دولتی برخوردار می گردیم و تا سقف ۹۲۰۰ دلار نیز می توانیم از کمک دولتی بهره گیریم. کمک دولتی در این حالت از ۲۰ تا ۴۰ درصد می باشد و قطعا رقم جمع شده می تواند در زمان ورود فرزندانمان به هر مرکز تحصیلی عالی(موسسات آموزشی، کالج و دانشگاه) کمک شایانی به وی بنماید.
شاید اینجا برایتان این سوال پیش بیاید که چنانچه فرزندتان در آینده به هیچ تحصیلی مایل نبود تکلیف پول شما چه خواهد شد ؟ شما می توانید این رقم جمع آوری شده را به فرزند دیگرتان و یا به صندوق بازنشستگی برای آینده فرزندان انتقال دهید .
راستی فردا قرار است فرزندتان با چه پولی به دانشگاه رود؟ …
پیشنهاد می‌کنیم در جهت حفظ زندگی بهتر، از بیمه‌هایی نظیر بیمه‌های تکمیلی، بیماری‌های سخت، ناتوانی جسمی و از کارافتادگی و مراقبت ویژه در زمان مناسب با توجه به سطح نیازتان اختیار کنید
