در روز ۸ مارچ ۱۸۷۵ زنان کارگر کارخانجات نساجی در شهر نیویورک برای بهبود شرایطشان و همینطور اعتراض به پایین بودن سطح دستمزدشان، دست به تظاهرات زدند. پلیس آمریکا به طرز وحشیانه‌ای آنان را مورد سرکوب قرار داد. این مسئله باعث شد که زنان کارگر دیگر نیز به حقوق انسانی خود آگاهی پیدا کرده و راه گذشتگان را ادامه دهند.
روز ۸ مارچ ۱۹۰۷ زنان نساج آمریکا دست به تظاهرات زده و مجددا با سرکوب پلیس روبرو شدند. در سال ۱۹۰۷، حزب سوسیالیست آمریکا به تشکیل کمیته ملی زنان اقدام کردند و کارگران زن بافنده با خواست ممنوعیت کار کودکان و کسب حق رای زنان در نیویورک ، دست به تظاهرات زدند.
رویدادهای ۸ مارچ ۱۹۰۷ سبب شد که در سال بعد یعنی ۱۹۰۹، این روز به‌عنوان نخستین روز ملی زنان در آمریکا ثبت شود و هشت مارچ سال ۱۹۱۰به‌عنوان روز جهانی زن پیشنهاد شد.
در روز ۸ مارچ، با برپایی جشن‌هایی برای زنان در کل جهان، بسته به مناطق مختلف با رنگ و بوی سیاسی، روز عشق و یا چیزی شبیه به روز مادر برگزار می‌شود، اما در مجموع روزی است که اصل سیاسی و زمینه حقوق بشری که توسط سازمان ملل متحد تعیین شده با قدرت اجرا می شود.
گرچه از آغاز قرن بیستم، به دنبال برقراری قوانین متکی بر دموکراسی و حقوق بشر، برخی از خشونت‌ها علیه زنان به طرز قابل توجهی کاهش یافته است، اما هنوز زنان بیشماری در حالی که دوشادوش مردان در عرصه چرخه زندگی تلاش می‌کنند و شعار مساوات و برابری به زبان می‌آورند، مسئولیت‌های طاقت فرسای دیگری نیز بر وظایفشان اضافه شده و با توجه به مناطق مختلف، این دایره نامتناسب، بزرگتر و غیر قابل هضم‌تر به نظر می‌رسد.
طبق آمارهای مختلف در زمینه بیماری‌های زنان، استرس، فشارهای جسمی، تغذیه نامناسب، ساعات کار بیش از ظرفیت توان و عوامل ژنتیکی، موجب بروز انواع سرطان‌ها و ناتوانی جسمی می‌شود. از سوی دیگر روز به روز بر تعداد زنانی که به تنهایی و اغلب با داشتن فرزندی ناچار به پرداخت هزینه های زندگی هستند افزوده می شود. این در حالی است که هنوز جوامع روشنفکر با زبانی زیبا و فریبنده ولی در عمل با این قشر آسیب پذیر، به درستی برخورد نمی‌کنند.
صرف نظر از ابعاد سیاسی در این خصوص، از دیدگاه بیمه باید گفت اشتباه بزرگ اغلب زنان این است که در لابلای گرفتاری های شخصی و خانوادگی خود از آینده خویش غافلند.
تاسف آور است که بگوییم در حالی که زنان “بخصوص زنان تنها” به آینده نگری نیاز دارند، تمایل کمتری برای برنامه ریزی در خصوص روزهای ناتوانی‌شان نشان می‌دهند. بسیاری از زنان برای آینده تحصیلی فرزندانشان حتی سوالی نکرده اند. همه این‌ها در شرایطی است که با هر اندازه توان مالی می‌توان موقعیت آینده را بهبود بخشید.
کوتاه سخن اینکه اگر به عنوان یک زن، بدنبال احقاق حقوق خود هستیم، باید در نظر داشته باشیم که شرایط زندگی فردای خود را نیز از یاد نبریم. بیمه ناتوانی جسمی و بیماری سخت دو بیمه ای هستند که می توانیم با قاطعیت به لزوم داشتن آن تاکید کنیم. این دو بیمه پاسخ ما را در زمینه” چه کسی هزینه های دوران ناتوانی و بیماری زنان را خواهد داد؟” به روشنی نشان می‌دهد.
سلامتی امروز در عین نعمت، فرصتی است برای اخذ آنچه فردا نیازمند آنیم.
شما می توانید با دیدن لینک زیر، توضیحات بیشتری در زمینه نیازمندی یک زن به بیمه دریافت کنید:
http://www.insufin.com/Critical
پیشنهاد می‌کنیم در جهت حفظ زندگی بهتر، از بیمه‌هایی نظیر بیمه‌های تکمیلی، بیماری‌های سخت، ناتوانی جسمی و از کارافتادگی و مراقبت ویژه در زمان مناسب با توجه به سطح نیازتان اختیار کنید.
